Best Punjabi Poetry
Punjabi Poetry by Bulleh Shah
Bullah! ki jaana maen kaun
Na maen momin vich maseet aan
Na maen vich kufar diyan reet aan
Na maen paakaan vich paleet aan
Na maen moosa na pharaun.
Bullah! ki jaana maen kaun
Na maen andar ved kitaab aan,
Na vich bhangaan na sharaab aan
Na vich rindaan masat kharaab aan
Na vich jaagan na vich saun.
Bullah! ki jaana maen kaun.
Na vich shaadi na ghamnaaki
Na maen vich paleeti paaki
Na maen aabi na maen khaki
Na maen aatish na maen paun
Bullah! ki jaana maen kaun
Na maen arabi na lahori
Na maen hindi shehar nagauri
Na hindu na turak peshawri
Na maen rehnda vich nadaun
Bullah, ki jaana maen kaun
Na maen bheth mazhab da paaya
Ne maen aadam havva jaaya
Na maen apna naam dharaaya
Na vich baitthan na vich bhaun
Bullah, ki jaana maen kaun
Avval aakhir aap nu jaana
Na koi dooja hor pehchaana
Maethon hor na koi siyaana
Bulla! ooh khadda hai kaun
Bullah, ki jaana maen kaun
Punjabi Poetry by Bulleh Shah English Translation
Bulla, I know not who I am
Nor am I the believer in mosque
Nor am I in idol worship
Nor am in the pure or the impure
Nor am I in the Vedas
Nor am I in the intoxicants
Nor am I in the carefree deviant
Nor am I union nor grief
Nor am I in the pure/impure
Nor am I of the water nor of the land
Nor am I fire nor air
Bulla, I know not who I am
Nor am I Arabic nor from Lahore
Nor am I the Indian city of Nagaur
Nor am I Hindu nor a Peshawari turk
Nor did I create the difference of faith
Nor did I create Adam-Eve
Nor did I name myself
Beginning or end I know just the self
Do not recognise ”the other one”
There’s none wiser than I
Who is this Bulla Shah
Bulla, I know not who I am